- dost-tanış
- ahbap
Azərbaycan-Türkiyə lüğət. 2009.
dost-tanış
Look at other dictionaries:
dost — is. <fars.> 1. Birisi ilə dostluq münasibəti olan adam, yaxın yoldaş, arxadaş. Köhnə dost. Uşaqlıq dostu. – Hər şeyin təzəsi, dostun köhnəsi. (Ata. sözü). // Birinin yaxşılığını, xoşbəxtliyini istəyən, onu ürəkdən sevən (düşmən ziddi).… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tanış-biliş — top. Birisinin tanıdığı adam (lar); dost(lar), tanış(lar), yaxın adam(lar). Məsmənin yanına bir çox tanış bilişləri gəlirmiş. S. H.. <Gövhər xanım:> Bu boyda şəhərdə zəng eləmədiyim tanış biliş qalmayıb. İ. Hüseynov … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tanış — bildik, aşna, dost, görülmüş … Çağatay Osmanlı Sözlük
aş(i)na — f. 1) tanış, dost, yaxın yoldaş; 2) oynaş; 3) m. xəbərdar, işlə tanış olan. Aşinayi qürbət qəribliyə alışmış, qürbətdə yaşamağa adət etmiş … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
aşina — is. və sif. <fars.> klas. 1. Məlumatlı, vaqif, tanış, xəbərdar, bələd. Aşina olmaq – tanış olmaq, bələd olmaq. 2. Dost, yaxın yoldaş. Görən kim oldu bu gülşəndə aşinası gülün? X. N.. Biganələrlə çünki olur aşina könül; Kaş olmayaydım ol… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
aşna — is. 1. Dost, yaxın, tanış, tanış biliş, yoldaş. Qəriblikdə yada düşər yanaram; Aşna, yoldaş, yar, müsahib, ellər, hey! M. V. V.. <Şəhrəbanı xanım:> Srağagün aşnası zərdablı Qurban bəyə kağız yazdı ki, Şamaxı çəngilərinin vədəsini alsın,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tanıdık — sf., ğı 1) Tanışılıp konuşulan (kimse), bildik, tanış Mart başlayalı kırkını geçmiş nice tanıdıklarım hastalandı. A. Haşim 2) Daha önceden bilinen, görülen, aşina Yanaştığımız iskeleden birtakım dost ve tanıdık çehreler bana doğru uzanmış,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
yar — f. 1) dost, yoldaş; 2) sevgili, məşuq, məşuqə; 3) tanış, aşna; 4) yardımçı, köməkçi. Yari vəfadar vəfalı yar; yariqar «mağara yoldaşı» Məhəmməd peyğəmbər Məkkədən Mədinəyə gedərkən yolda onunla birlikdə məkkəlilərdən mağarada gizlənən Əbu Bəkrə… … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
biliş — is. 1. Bilmək işi, bilmə. 2. Bilik, mərifət. Aşinayi bilməmişsən, ey bilişdən yad olan; Mərifətdən dəm vurursan, neyləyim, biganəsən. Nəs.. 3. köhn. Dost, yaxın, tanış. Yad olmişəm yenə bu gün biliş ilə, nedəyin. Q. Bürhanəddin. Ey bilişim,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
can-ciyər — is. Çox yaxın, mehriban, canbir qəlbdə olan dostlar haqqında. O, mənim can ciyərimdir. – <Dövlət bəy:> Biz tanış biliş, can ciyərik, dostuq. C. C.. <Bülənd> getdikcə atası Abdulla kişiyə nə qədər oxşayırdı. Bülənd – Veysin doğma… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
